بررسی تأثیر توانمند سازی بر رفتار شهروندی سازمانی : به واسطه رضایتمندی شغلی

با توجه به اهمیت و ضرورت به کارگیری نیروی انسانی کارآمد و توانا در تحقق اهداف سازمانی این پژوهش بر آن است ضمن شناخت توانمند سازی کارکنان، به بررسی تأثیر آن بر رفتار شهروندی سازمانی به واسطه رضایت شغلی بپردازد. مدل مفهومی پژوهشگر مدلی با دو مسیر ارائه می کند تا رابطه ی بین توانمند سازی کارکنان و رفتار شهروندی سازمانی را توضیح دهد. در مسیر اول تأثیر مستقیم بین توانمند سازی و رفتار شهروندی و در مسیر دیگر، تأثیر غیر مستقیم به وسیله رضایت شغلی فرض می شود. در این مسیر رضایت شغلی به عنوان یک متغیر میانجی بین توانمند سازی و رفتار شهروندی عمل می کند . این فرضیه ها با یک نمونه 220 نفری در سازمان شهرداری قم مورد سنجش قرار گرفت. تحقیق به صورت توصیفی و از نوع کاربردی است و جامعه آماری منتخب، پرسشنامه را که شامل سنجه هایی برای اندازه گیری هر یک از متغیرهای این پژوهش بود، تکمیل نمودند، پایایی پرسشنامه مذکور با استفاده از روش آلفای کرونباخ تایید و مقدار95 درصد محاسبه شد. برای توصیف جمعیت شناختی پاسخگویان و آزمون رگرسیون از نرم افزار spss 19 و جهت بررسی فرضیه های پژوهش از مدل سازی معادله ساختاری ( نرم افزار visual pls) استفاده شده است. نتایج حاکی از آن بود که توانمند سازی و رضایت شغلی، هر دو تأثیر مثبتی بر رفتار شهروندی سازمانی دارند. و در جامعه آماری مورد مطالعه تأثیر غیرمستقیم توانمند سازی بر رفتار شهروندی سازمانی به واسطه رضایت شغلی بیشتر از تأثیر مستقیم آن است.